Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

"Αχ εδω χαθηκε η μανουλα μου..."



"Αχ εδω χαθηκε η μανουλα μου..." σημειωση επισκεπτριας στο βιβλιο εντυπωσεων... και οι τελευταιες φωτογραφικες μου εντυπωσεις απο το γυρισμα στο Σχεδιο Σωτηρια

Το Σχέδιο σωτηρία έφερε τους καλλιτέχνες στο Νοσοκομείο Νέους καλλιτέχνες από τη σχολή Καλών Τεχνών Μια πρωτοβουλία του Παναγιώτη Παπαδόπουλου που είχε την έμπνευση και την υλοποίησε με τον σύλλογο και τους φοιτητές της ΑΣΚτ και άλλους καλλιτέχνες. Ο ίδιος υπογράφει το βιβλίο κατάλογο της έκθεσης Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο Ένα εξαίρετο δοκίμιο οδηγό της έκθεσης για να συνδέσει κανείς όλα τα υλικά της μνήμης με τη συγκεκριμένη δράση αλλά και να τα τοποθετήσει στη διάσταση την κοινωνική που του αρμόζει
Μια πλούσια δράση έξω από παραδοσιακό μουσειακό χώρο ενεπνευσε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες οι οποίοι έζησαν ερεύνησαν το θέμα και μέσα από το πολύτιμο υλικό της μνήμης -ότι έχει διασωθεί- διένυσαν τη διαδρομή του χρόνου τη διαδρομή του πόνου και έφτιαξαν σημαντικά έργα. ............αυτες οι μερες λιγο δυσκολες για ολους καθως ξεριζωνονται ολα τα εργα..αλλα η γη ανθιζει ολογυρα τους οργιαστικο πρασινο σαν να θελει να τα κρατησει εκει

"αποκαθηλωση" ντοκουμεντων και αρχειων απο την εγκατασταση..τα χερια σβηνουν τα τελευταια ιχνη ...χωρις τιτλο
λιγο πριν η Γιαννα με τα ιδια χερια περνουσε τη βελονα και κεντουσε ενα εργοχειρο...ενα καραβι να συντροφευει ψυχες αγαπημενες
ενω ο Αγγελος με παλια "ληγμενα" φιλμ και παλιες φωτογραφικες μηχανες κατεγραφε το εργο πριν σβυσει η πνοη του... Τελευταια εφυγαν τα ηχεια... Οσο κατεβαιναν τα εργα ακουγοταν η φωνη της κυριας Κλεοπατρας..να αφηγειται για τις εκτελεσεις...

Αχ η μανουλα μου χαθηκε εδω ..διαβαζει η Ελενη στο βιβλιο εντυπωσεων εκει που οι επισκπτες αφηναν ως ιχνη τα δακτυλικα τους αποτυπωματα και εγραφαν δυο λογια εκει
δυο δακτυλα ενωσε καποιος και τα φτιαξε πνευμονια..κι αλλη εγραψε..αχ εδω χαθηκε η μανουλα μου
Αχ!
ΦΩΤΟ απο το γυρισμα more pictures ...shooting ..the documentary
http://www.facebook.com/album.php?aid=37096&id=100000717156214&l=4f3bd8679b
http://www.facebook.com/album.php?aid=245737&id=700415894&l=2fdfaaff10
http://www.facebook.com/album.php?aid=246705&id=700415894&l=4cc56cba63
http://www.facebook.com/album.php?aid=240598&id=700415894&l=e907466cf0
http://www.facebook.com/album.php?aid=240412&id=700415894&l=4eee789864

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

απο το γυρισμα με αφηγητη τον Νικο Αιβαλη

Ναι υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι Έλληνες.. άρα το σχέδιο Σωτηρία είναι εφικτό
Το Σχέδιο σωτηρία έφερε τους καλλιτέχνες στο Νοσοκομείο Νέους καλλιτέχνες από τη σχολή Καλών Τεχνών..Μια πλούσια δράση έξω από παραδοσιακό μουσειακό χώρο ενεπνευσε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες οι οποίοι έζησαν ερεύνησαν το θέμα και μέσα από το πολύτιμο υλικό της μνήμης -ότι έχει διασωθεί- διένυσαν τη διαδρομή του χρόνου τη διαδρομή του πόνου και έφτιαξαν σημαντικά έργα.
Να πάτε στην έκθεση να αφιερώσετε δυο τρεις ώρες όσες χρειαστούν Θα είναι βάλσαμο
Κάθε μέρα εκεί στη στροφή σε περιμένει μια αναπάντεχη έκπληξη, μια συνάντηση μια ιστορία. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρίσκεσαι εκεί πιστός σε όλα αυτά τα απρόβλεπτα και απρόοπτα που σου ετοιμάζει η ζωή στο δρόμο σου..
απο το σημερινο γυρισμα με αφηγητη τον Νικο Αιβαλη..τον οποιον υπερευχαριστω για το βλεμμα και τον ενθουσιασμο του.. ΟΛΕΣ οι φωτο απο το γυρισμα..
http://www.facebook.com/album.php?aid=240412&id=700415894&l=4eee789864

Σε αυτό το νοσοκομείο βρίσκεται η ιστορία της Ελλαδας ..

Τα παρακατω σχολια ειναι απο τις μαρτυριες παλιων γιατρων του νοσοκομειου που περιλαμβανονται στην αποκαλυπτικη και απολαυστικη συναμα συνεντευξη της ομαδας mycobacterium tuberculosis που εχει στησει στο αμφιθεατρο του νοσοκομειου αυτες τις... μερες το προτζεκτ http://www.mantoux10.blogspot.com/ Τις ωρες της λειτουργιας της εκθεσης μπορει κανεις να παρακολουθησε σε μονιτορ τις αφηγησεις να παρει μαζι του σε mp3 τα ηχητικα ντοκουμεντα και να περπατησει στον χωρο του νοσοκομειου ενω θα ανακαλυπτει σιγα σιγα την ιστορια του ακολουθωντας τον χαρτη της ομαδας mycobacterium tuberculosis
Σε αυτό το νοσοκομείο βρίσκεται η ιστορία της Ελλαδας .. Εδώ ήταν το μόνο νοσοκομείο με φυλακή αγημα χωροφυλακής έφερνε τους φυλακισμένους φθισικους.. Η μαγιά για το προσωπικό γινόταν από θεραπευμενους ασθενείς .. Που είχαν πάθει πλέον ανοσία... οποτε ζουσαν πολεον εδω.. εδώ σιτιζονταν .. Ο Ερυθρος Σταυρος έδινε βοήθεια σε τρόφιμα η μονη θεραπεία ήταν τότε η ΚΑΛΗ τροφή.. Μέσα είχαμε φαΐ και φυματίωση .. Έξω είχαμε πείνα.. Ορισμένοι νοσοκομοι έκαναν εμπόριο θανάτου .. Πέθαινε κάποιος και δεν τον κατέγραφαν ως νεκρό για να πουλάνε έξω τις μερίδες φαγητού του.. Η Σλημαν είχε φυτεψει εδώ 30.000 δέντρα ήταν φίλη του Βενιζελου και της έδινε βυτια του στρατού να ποτίσει..
Η Σλημαν κυκλοφορούσε στην ΑΘΗΝΑ με τα κοσμήματα της ωραίας Ελενης ήταν όμορφη και επικοινωνιακή παρέσυρε πολλούς να κάνουν δωρεεες ήταν ελκυστική αλλά δεν ήταν ενδοτικη.. Κατάφερε να εξασφαλίσει τοσες δωρεές.... αυτό το κτίριο στέκει εδώ από το 1904

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

Αυτοι θα μου λειψουν τωρα που γυριζω σπίτι.. Ετσι ξεπερνουμε τις δυσκολιες με ανθρωπιά

Κάθε μέρα εκεί στη στροφή σε περιμένει μια αναπάντεχη έκπληξη, μια συνάντηση μια ιστορία. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βρίσκεσαι εκεί πιστός σε όλα αυτά τα απρόβλεπτα και απρόοπτα που σου ετοιμάζει η ζωή στο δρόμο σου
Ξεκινήσαμε για το γύρισμα ένα ακόμη απόγευμα μακριά από τη ζεστή της Αθήνας στο φιλόξενο δάσος της Σωτηρίας οπού ο καιρός σου κάνει τη χάρη και εκεί σε συμφωνία με τα μεγάλα δέντρα έχει τουλάχιστο δυο βαθμούς πιο κάτω θερμοκρασία
Με την ευεργετική αυτή δροσιά και με το φως του ηλίου ακόμη να σκαρώνει φωτεινές ακτίνες ανάμεσα από τα δέντρα ξεκινήσαμε το γύρισμα Τα έργα φωτίζονται ωραία
Το αεράκι κουνάει τα εφήμερα υλικά τους, τα μπλέκει με υλικά του δάσους
Κάθε μέρα η επιφάνεια τους αλλάζει αλλά αυτή είναι η ομορφιά τους

Μια μεγάλη γυναίκα στέκεται ώρα και διαβάζει με προσοχή τα μικρά χειρόγραφα λογία με τις μεγάλες λέξεις που είναι γραμμένα στα λεύκα μάρμαρα σπαρμένα στις πευκοβελόνες
"Από τότε είναι αυτά εδώ ;" αναρωτιέται
"Όχι τώρα μπήκαν" της λέμε "Είναι ένα από τα έργα της έκθεσης"
Έτσι ξεκίνησε μια κουβέντα για να μάθουμε ότι το κορίτσι αυτό έχασε τη μανά της ούτε καν την γνώρισε όταν εκείνη ήταν μωρό η μάνα της πέθανε στα 26 της χρόνια από φυματίωση εδώ στο Σωτηρία Όταν το κορίτσι μεγάλωσε ερχόταν από τα 20 της κι έπειτα ερχόταν και βοηθούσε τους αρρώστους και τους κρατούμενους Η αλληλεγγύη είναι τόσο παλιά όσο τα δέντρα εδώ στο Σωτηρία Αυτή η γυναίκα μας ακολούθησε όλο το απόγευμα ως το βράδυ από έργο σε έργο και που και που μονολογούσε Δύσκολα τα χρόνια τότε αλλά έβρισκες παντού ανθρωπιά Μπορούσες να κτυπήσεις τις πόρτες και σου άνοιγαν

Έτσι ξεπερνούσαμε τις δυσκολίες με ανθρωπιά
Πιο κάτω δυο γυναίκες ξαποσταίνουν έξω από την ψυχιατρική κλινική

Έχουν και εκείνες να διηγηθούν τις ιστορίες τους Μας τραβάει το δυνατό τους γέλιο που αντηχεί σε όλο το δάσος και καθώς γυρίζουμε το έργο με τα πάνινα πορτραίτα πίσω ακριβώς στο παγκάκι δυο τραγικά πορτραίτα της πραγματικότητας από εκείνα που η καθημερινότητα μας κάνει να προσπερνούμε Δυο τραγικές ιστορίες ακουσίου εγκλεισμού
Όμως οι γυναίκες είναι χαρούμενες για αυτό γελανε δυνατά Αύριο παίρνουν εξιτήριο
Θα πάνε σπίτι της η μια στο σκύλο της η άλλη στο αγαπημένο της μαγείρεμα
Τα φάρμακα φωνάζει από μέσα ένα άντρας "Ένα έχω να πω" λέει η μια καθώς μας αποχαιρετά "αυτοί οι άνθρωποι εδώ που μας φροντίζουν είναι ήρωες είναι υπέροχοι Έλληνες

Παίρνουν ψίχουλα κι όμως βρίσκονται συνέχεια από επάνω σου με έναν κάλο λόγο και με μια φροντίδα μοναδική Αυτοί θα μου λείψουν τώρα που γυρίζω σπίτι "
Να την η ανθρωπιά κατοικεί ακόμα και τώρα δίπλα μας αρκεί να την δούμε Είμαστε πολλοί που είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον

Σκηνη ΓΜ Γιελενα Μάρκος Το Μπανιο

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Σκηνη ΕΣ.. Ελένη Σουμή

Η μνημη της Σωτηρίας ειναι η αιώνια ιστορία του κόσμου
"Η ιστορία είναι πηγή κοινωνικής μνήμης. Και η "ΣΩΤΗΡΙΑ" είναι ιστορία - κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας. Η μνήμη θεωρείται κοινωνική μόνο όταν μπορεί να μεταδοθεί. Και μια τέτοια ευκαρία μετάδοσης μας δώθηκε με το "ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑ".
Με τη συμμετοχή μου μπήκα στην διαδικασία να γνωρίσω την ιστορία του χώρου, ν' αναζητήσω αρχεία της εποχής εκείνης και να δω καλλιτέχνες που έχουν δημιουργήσει έργα γύρω από την ασθενεια και τη μνήμη, όχι μόνο εικαστικούς αλλά και λογοτέχνες και ποιητές.Ανάλογα λοιπόν με τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε εποχή, ο καλλιτέχνης καλείται να τις σχολιάσει με το έργο του.
Μια προσωπική εμπειρία είναι πώς τελικά μπορεί ένα έργο τέχνης να συνομιλήσει με το χώρο που φιλοξενείται, πώς ο χώρος γίνεται μέρος της σκέψης και εν συνεχεία το έργο γίνεται μέρος του χώρου και πώς διαμορφώνει το ένα το άλλο.
Το "ΣΧΕΔΙΟ ΣΩΤΗΡΙΑ" έδωσε την ευκαιρία και το βήμα, ιδιαίτερα σημαντικό σ'εμάς τους νέους καλλιτέχνες, που πολλοί από εμάς είμαστε φοιτητές, να συμβάλλουμε με τα έργα μας σε ένα πολιτιστικό γεγονός που συνδέεται με την ιστορία του τόπου μας, ν' ανταλλάξουμε μεταξύ μας απόψεις και ιδέες και να δούμε στην πράξη όλη αυτή την ποικιλία των τρόπων της εικαστικής γλώσσας που οι ιδέες υλοποιήθηκαν και έγιναν έργα τέχνης. Είδαμε πώς ένα κοινό θέμα, στον ίδιο τον χώρο της ιστορίας του, προσεγγίστηκε με διαφορετική θέαση από τον κάθε καλλιτέχνη. Πέραν της ιστορίας και του νοήματος της έκθεσης, η διαδικασία και μόνο του στησίματός της αποτελεί για τους νέους καλλιτέχνες σημαντική εμπειρία.
Σκοπός είναι να μην είναι το γεγονός αυτό μια περιοδική αναγέννηση της μνήμης, αλλά να ενεργοποιηθεί το παρόν σε επίπεδο προσωπικό και συλλογικό για την διεκδίκηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της πραγματικής μας ελευθερίας. Επίσης σε μια εποχή που ο δημόσιος χώρος συρρικνώνεται και εμπορευματοποιείται ο ρόλος της τέχνης είναι κρίσιμος.
Τελειώνοντας ν' αναφέρω,πως η συλλογική μνήμη διαμορφώνει την ταυτότητα σε μια κοινωνία. Είναι εργαλείο ενάντια στη λήθη. Και η μνήμη της "ΣΩΤΗΡΙΑΣ" είναι η αιώνια ιστορία του κόσμου: η ιστορία της πάλης της ζωής!"

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Σκηνή ΜΣ..Ματίνα Σπυράτου

Η ανεκτίμητη αξία του να βρίσκεσαι..εκει..με το χαμόγελο πάντα ανθισμένο

Σκηνη ΑΣ..Αρης Στρατακος


Η σύγχρονη ζωή στις μεγαλουπόλεις γεμάτη από θορύβους και καυσαέρια προκαλεί ανησυχία και άγχος. «Η πόλη βλάπτει σοβαρά το μυαλό» ήταν το βασικό συμπέρασμα επιστημονικής μελέτης που διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «Ρsychological Science». Και το φάρμακο; Αστικά πάρκα, δέντρα ακόμη και ένα μπαλκόνι με γλάστρες μπορούν να αυξήσουν τις δυνατότητες της μνήμης και τα επίπεδα αυτοσυγκέντρωσης.
Ο άνθρωπος σήμερα, προσπαθεί να αποδράσει δημιουργώντας μικρές ιδιωτικές «οάσεις» και είναι γενικά αποδεκτό ότι η επίδραση της φύσης στην ανθρώπινη συμπεριφορά αποφέρει ψυχική ισορροπία, υγεία, ευφορία και ευδιαθεσία.
Το νοσοκομείο ως ένας πολυσύνθετος λειτουργικός χώρος θεραπείας , οφείλει να σέβεται την ποιότητα ζωής κατά τη διάρκεια της νοσηλείας και είναι εξίσου σημαντικό αυτό με τη φαρμακευτική αγωγή. Έχει παρατηρηθεί ότι βασικές δραστηριότητες όπως το περπάτημα, η χαλάρωση, η αλλαγή παραστάσεων και η επαφή με άλλους ανθρώπους επιδρούν θετικά στην ταχύτερη βελτίωση της υγείας των ασθενών.
Πολλές φορές οι ασθενείς κάτω από απειλή της νόσου και φορτισμένοι συναισθηματικά από τη διαγνωστική διαδικασία, παρουσιάζουν εκρήξεις θυμού και συχνά επιθετικότητας. Η νοσηλεία τους μέσα σε ένα ήρεμο φυσικό περιβάλλον μπορεί να τους βοηθήσει να ηρεμήσουν, να γίνουν πιο υπομονετικοί και να ακολουθούν πιο πιστά τις συστάσεις των ιατρών. Η ύπαρξη θέας φυσικού περιβάλλοντος από τα παράθυρα του νοσοκομείου βοηθάει τους ασθενείς να νιώσουν πιο άνετα κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ή ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων αυτής. Για όλους τους παραπάνω λόγους, ένα σημαντικό ποσοστό του προσωπικού πιστεύει ότι ο ορθά σχεδιασμένος κήπος και η θέα αυτού από το εσωτερικό του κτιρίου αποτελούν μέσο βελτίωσης των συνθηκών παραμονής των ασθενών στο νοσοκομείο και τάσσεται υπέρ της δημιουργίας θεραπευτικών κήπων στα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Ο χώρος του νοσοκομείου λοιπόν, θα πρέπει να είναι μελετημένος με τρόπο, ώστε να παρέχει διαφορετικά περιβάλλοντα, ικανά να ανταποκρίνονται σε διαφορετικές ψυχολογικές καταστάσεις που νιώθει ο κάθε ασθενής, όπως ένταση, τάση φυγής, ηρεμία, διάθεση για επικοινωνία με τρίτους. Ενδιαφέροντα σκληρά υλικά κατάλληλα συνδυασμένα μπορούν να προσδώσουν άλλη οντότητα στο χώρο και να τον μεταμορφώσουν σε χώρο συνάντησης και επικοινωνίας.
Είναι γενικά παραδεκτό ότι ο άνθρωπος αλλάζει ψυχοσύνθεση όταν περνά χρόνο στον κήπο.

Σκηνή ΓΔ ..Γιώργος Δεδούσης..

Μια διαδρομή στη μνήμη ,στην προσωπική ιστορία
στην καθημερινή αόκνη προσπάθεια, στην πίστη

Ναι υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι Έλληνες.. άρα το σχέδιο Σωτηρία είναι εφικτό

Ναι υπάρχουν τέτοιοι υπέροχοι Έλληνες.. άρα το σχέδιο Σωτηρία είναι εφικτό

Ας κοπάσουν οι αέναες γκρίνιες και οι δεισιδαιμονίες και ας σκύψουμε με προσοχή σε ότι θετικό γίνεται από ανθρώπους όμορφα πρόθυμους σε όλο τον κοινωνικό ιστό αυτής της χώρας
Είναι εκείνοι που φτιάχνουν τη διαφορά που χαμογελούν με άλλο τρόπο που φροντίζουν και νοιάζονται για τον διπλανό με ξεχωριστό συναίσθημα και αποτελεσματική ανθρωπιστική δράση.
Αυτοί οι άνθρωποι στέκονται σιωπηλά αλλά η δράση τους είναι εξαιρετικά ηχηρή και είναι εκείνοι που περιθάλπουν τις αξίες της ζωής

Ναι υπάρχουν καλές πρακτικές σε όλο τον κοινωνικό ιστό και εκεί που η ψυχή ζητωκραυγάζει με μοναδικό συναίσθημα ευφορίας είναι όταν συναντά αυτές τις υπέροχες πρακτικές στον χώρο της υγείας στον πιο ευαίσθητο κρίκο της ζωής

Κυριακή πρωί.. ακολουθούμε την κίτρινη γραμμή Στο τέλος της κίτρινης γραμμής το τελευταίο κτίριο στα αριστερά είναι οι οδηγίες του φύλακα Μόνο που δεν φανταζόμασταν τη μεγάλη διαδρομή που διαγράφει η κίτρινη γραμμή όταν ξεχωρίζει από την κόκκινη και την μπλε και ανεβαίνει μόνη της την ανηφόρα.
Στο δρόμο παράλληλα με τη διαδρομή μας με την κίτρινη γραμμή μια ακόμη ημέρα ξετυλίγεται στο νοσοκομείο Σωτηρία.. Λίγα μέτρα από την πολύβουη Μεσογείων που μεταφέρει χρόνια τώρα κάθε Κυριακή τους εκδρομείς στα Μεσόγεια .Το βλέμμα ελάχιστων στέκεται πια στο σήμα με τη μορφή της Σοφίας Σλημαν στην είσοδο του νοσοκομείου που είναι το πρώτο Ελληνικό Σανατόριο Επιστροφή στη κίτρινη γραμμή και στο πευκόδασος που μας οδηγεί το Σπηλιοπουλειο
Μας υποδέχεται ο Πέτρος Γαρζώνης ο πρόεδρος του συλλόγου Φίλων Περιθαλπομενων Νοσοκομείου Σωτηρία Ο σύλλογος είναι το αγαπημένο παιδί του Νοσοκομείου λέει ο γιατί παίζει με σπόρους
Φτάνει και η Ματίνα Σπυράτου η κοινωνική λειτουργός από τον Σύλλογο. Μαζί με τον γεωπόνο του νοσοκομείου τον Άρη Στρατακο-που έχει να φροντίσει αυτό το τεράστιο δάσος κήπο του νοσοκομείου- θα είναι οι ξεναγοί μας αυτό το πολύτιμο πρωινό στο Σχέδιο Σωτηρία
Ο σύλλογος είναι μόλις 4,5 ετών Φτιάχνει σπόρους και τους ρίχνει στην εύφορη γη της Σωτηρίας και αυτοί βλασταίνουν, ανθίζουν και καρποφορούν
Δεν κατανοούμε ακόμη τη συμβολική σημασία των λόγων του κυρίου Γαρζώνη
Έρχεται και ο φαρμακοποιός Ξενοφώντας Θειακος ο προεδρος της Οργανωτικής επιτροπής του Σχεδίου Σωτηρία και τα στοιχεία του παζλ που ενώνουν τις όμορφες ψυχές των Σωτηριανων αρχίζουν να εμφανίζονται
Η τέχνη ανοίγει τα φτερά της στο χώρο του πρώτου Λαϊκού Σανατορίου λέει…που αυθεντικό και αφτιασιδωτο με τα σημάδια του χρονου αναδυει ακομη και σήμερα το άρωμα μιας άλλης εποχής
Μας ξεναγεί στην ιστορία του νοσοκομείου και είναι αληθεια σιγά σιγά εκεί κάτω από τη σκιά των δέντρων αρχίζουμε να φανταζόμαστε πως θα ήταν η λειτουργία του πως οι ασθενείς θα έβγαιναν στα μπαλκόνια του Σπηλιοπουλειου να αναπνεύσουν
Μιλάει για τις ελπίδες χιλιάδων ανθρώπων που στηριχτήκαν στη προσφορά ανθρωπιστών γιατρών Και η τέχνη τι ρολό παίζει σε όλα αυτά ;
Έτσι όπως μάθαμε να ζουμε υπερκαταναλωτικά και κορεσμένοι ως μικροαστοί, η τέχνη εγινε και αυτή εξαγοράσιμη. Έπαψε να είναι αυθεντική λέει ο κ.Θειακος
Το Σχέδιο σωτηρία έφερε τους καλλιτέχνες στο Νοσοκομείο Νέους καλλιτέχνες από τη σχολή Καλών Τεχνών Μια πρωτοβουλία του Παναγιώτη Παπαδόπουλου που είχε την έμπνευση και την υλοποίησε με τον σύλλογο και τους φοιτητές της ΑΣΚτ και άλλους καλλιτέχνες. Ο ίδιος υπογράφει το βιβλίο κατάλογο της έκθεσης Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο
Ένα εξαίρετο δοκίμιο οδηγό της έκθεσης για να συνδέσει κανείς όλα τα υλικά της μνήμης με τη συγκεκριμένη δράση αλλά και να τα τοποθετήσει στη διάσταση την κοινωνική που του αρμόζει
Μια πλούσια δράση έξω από παραδοσιακό μουσειακό χώρο ενεπνευσε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες οι οποίοι έζησαν ερεύνησαν το θέμα και μέσα από το πολύτιμο υλικό της μνήμης -ότι έχει διασωθεί- διένυσαν τη διαδρομή του χρόνου τη διαδρομή του πόνου και έφτιαξαν σημαντικά έργα.
Ο χώρος του Σωτηρία πέρα από νοσοκομείο είναι όπως είναι γνωστό συνυφασμενος με πολύ σημαντικές στιγμές της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας Οι νέοι καλλιτέχνες πρέπει να χειριστούν και αυτό το ευαίσθητο ιστορικό υλικό και να σταλθούν με συνέπεια και σεβασμό στη μνήμη Το έπραξαν με τρόπο συγκινητικό
Η μνήμη έχει πάντα έναν τόπο σημειώνει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Αυτός ο τόπος είναι το εργαλείο για την ανάλυση της ανθρώπινης ψυχής Η μνήμη όντως κατοικείται μέσα στο χώρο
Μεγάλο επίτευγμα σεβασμού και δημιουργικής παρέμβασης των καλλιτεχνών που φαίνεται ότι διαποτιστηκαν από το μικρόβιο της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού που φαίνεται να κυλάει στις φλέβες των περισσοτέρων Σωτηριανων του πρώτου Λαϊκού σανατόριου
Λέει ο Κεητς ότι η φυματίωση είναι μια ασθένεια που αγαπάει ανθρώπους που γράφουν στίχους.. δεν ξέρω αγάπησε πρόσφατα και τον νεαρό αδελφό μου που γράφει μουσική….
Ο όρος Σωτηριανος δεν είναι απλά τοπωνύμιο είναι ένα φωτεινό όνομα που μπορεί να μας κάνει να ξαναδούμε κάποια πράγματα από την αρχή να θυμηθούμε την
αλληλεγγύη την ανθρωπιά που όχι μόνο συμβολικά αλλά και ουσιαστικά μπορούν να είναι τα μόνα στέρεα υλικά στο δικό μας σχέδιο Σωτηρίας
Να πάτε στην έκθεση να αφιερώσετε δυο τρεις ώρες όσες χρειαστούν Θα είναι βάλσαμο
Στο Φεστιβάλ της Κω θα παρουσιάσουμε ένα μικρό σποτακι για την έκθεση καθώς και μια συνέντευξη τύπου για να συμβάλλουμε όσο μπορούμε στην ενημέρωση γύρω από αυτή την υπεροχή πρωτοβουλία Ελπίζω εκεί όσοι είναι παρόντες να έχουν την ευκαιρία να συναρτήσουν τους υπέροχους Σωτηριανους
Και σχεδιάζουμε μια αναλυτική αποτύπωση της πρωτοβουλίας για προβολή στο επόμενο Φεστιβάλ Οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε ο καθένας με τον τρόπο του στην ευρύτερη διαδοση του σχέδιου Σωτηρία
Διάρκεια έκθεσης: Από Παρασκευή 18 Ιουνίου μέχρι την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 11:00 - 14:00 & 19:00 - 22:00 Σάββατο - Κυριακή: 11:00 - 14:00
Σωτηρία: Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών Μετρό Κατεχάκη
Διεύθυνση, Μεσογείων 152, πληροφορίες, τηλ,7751489-7472902-4